ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ดร. พลวัฒ ประพัฒน์ทอง
ศูนย์ประสานงานให้ความช่วยเหลือแรงงานข้ามชาติในจังหวัดเชียงรายในสถานการณ์โควิด 19
วิกฤตเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น แต่ความคิดสร้างสรรค์ก็เริ่มก่อตัวจากประสบการณ์สังคม การให้ความช่วยเหลือปัจจัย 4 ในอดีตคือซุ้มน้ำหม้อที่อยู่หน้าบ้านของคนทางเหนือ กลายเป็นตู้ปันสุขที่กำลังแพร่หลายในขณะนี้ รวมถึงการสร้างกระบวนการช่วยเหลือในกลุ่มเล็กๆ แบบการทำงานของศูนย์ประสานงานให้ความช่วยเหลือแรงงานข้ามชาติในจังหวัดเชียงรายในสถานการณ์โควิด 19 การทำงานเช่นนี้ได้กระจายตัวออกไปหลายพื้นที่ เป็นการทำงานโดยประชาชนเพื่อประชาชน
อาหาร (รวมถึงน้ำดื่ม) มีความสำคัญลำดับแรกที่ต้องช่วยเหลือ น้ำดื่มสะอาดเป็นสิ่งที่หายากมาก การดื่มน้ำจึงผ่านการต้ม รวมถึงการดื่มน้ำชา การปลูกพืชสวนครัวและผักต่างๆ นั้นพบเห็นได้ตามที่พักของแรงงานข้ามชาติ กระถางและพื้นที่ถูกใช้อย่างคุ้มค่า แม้กระทั่งการปลูกต้นกระเจี๊ยบในดินลูกรังที่แทบไม่น่าเชื่อว่าจะทำได้ ก็กลับกลายเป็นพื้นที่ปลูกพืชสวนครัวสำหรับทำอาหาร
พืชสวนครัวที่ปลูกนั้นมิเพียงแต่เป็นอาหารเท่านั้น ใบไม้บางชนิดถูกนำมาใช้เป็นเครื่องรางป้องกันภยันตรายตามความเชื่อดั้งเดิมอีกด้วย ดังเช่นการนำใบไม้มาติดที่หน้าห้องที่มีเด็กแรกเกิดเพื่อป้องกันสิ่งชั่วร้าย และอาจหมายถึงห้องนี้มีเด็กอ่อนเพิ่งเกิดต้องระมัดระวังอันตราย (ความเชื่อแบบนี้พบได้ในกลุ่มคนบนพื้นที่สูงทั่วไป) บางแห่งมีการปลูกไม้ดอกไว้ด้วย เช่นมะลิ เพื่อใช้บูชาพระที่ทุกบ้านจะมีหิ้งพระเสมอ
ห้องหับของคนงานในหอพักส่วนใหญ่จะมีห้องโถงและห้องนอน ส่วนแค้มป์คนงานก่อสร้างนั้นจะเป็นห้องโล่งมีพื้นที่ด้านหลังไว้ทำอาหาร แต่ก็มีบางแห่ง ที่มีการซอยห้องออกเป็นสองห้องทำให้พื้นที่ทำอาหารและซักล้างอยู่หน้าบ้าน โดยแค้มป์คนงานจะมีห้องน้ำรวมอยู่ภายนอกเสมอ
ที่พักแบบแค้มป์คนงานบางแห่งตั้งอยู่ติดลำน้ำเล็กๆ (ลำเหมือง)ทำให้สามารถหาปลาเล็กปลาน้อย สำหรับทำอาหารได้ รวมถึงการปลูกพืชสวนครัวริมตลิ่ง แต่สำหรับหอพักในเมืองนั้นแทบจะหาพื้นที่สาธารณะที่เป็นหนองน้ำหรือที่ดินที่จะเพาะปลูกทำให้ต้องคิดการจัดการพื้นที่จำกัดให้เกิดประโยชน์สูงสุดในส่วนน้ำที่นำมาใช้นั้นพบว่าในแค้มป์ที่พักจะมีระบบการกรองน้ำเพื่อใช้งานจากน้ำใต้ดิน
ความยุติธรรมจากการจ้างงานและการมีหลักประกันในการทำงานอย่างมั่นคงเป็นอาหารสำหรับบำรุงเลี้ยงสังคมให้มีความเจริญเติบโต ในภาวะปกติคนงานมักต้องเผชิญหน้ากับปัญหาในที่ทำงาน ค่าจ้าง และสภาพการทำงานอยู่บ่อยครั้ง ยิ่งในภาวะโควิดพวกเขาต้องแบกรับความเสี่ยงต่างๆ อย่างหนัก (นายจ้างก่นกัน) ความยุติธรรมจึงเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ทุกฝ่ายอยู่ร่วมกันอย่างสันติ
มนุษย์ไม่สามารถอยู่ได้เพียงแค่อิ่มท้องเท่านั้นการอิ่มทางจิตวิญญาณ ก็มีความจำเป็น ด้วยศาสนา ความมีชีวิตชีวาความรื่นรมย์ และการลิ้มรสความยุติธรรม เป็นความจำเป็นอย่างยิ่งที่มนุษย์มอบให้มนุษย์ด้วยกัน
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.