เมื่อวันที่ 6 มิถุนายน 2559 ตัวแทนชาวตำบลบ้านกลาง อำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ จำนวน8 คนได้เดินทางไปยื่นหนังสือถึงหน่วยงานต่างๆเพื่อระงับการดำเนินการก่อสร้างโรงงานยางพาราในเนื้อที่ 800 ไร่ ของบริษัทศรีตรังแอโกร อินดัสทรี จำกัด (มหาชน) เนื่องจากชาวบ้านเกรงว่าจะได้รับผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมและเกิดมลภาวะกลิ่นเน่าเหม็นตามมา โดยในช่วงเช้าตัวแทนชาวบ้านได้เดินทางยื่นหนังสือถึงสำนักนายกรัฐมนตรี ที่ศูนย์รับเรื่องราวร้องทุกข์ อาคารสำนักงานข้าราชการพลเรือน (กพ) กรุงเทพฯ ต่อด้วยกรมโรงงานอุตสาหกรรม กระทรวงอุตสาหกรรม จากนั้นไปยื่นหนังสือถึงคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ (กสม) ที่ศูนย์ราชการแจ้งวัฒนะ เพื่อคัดค้านกระบวนการออกใบอนุญาตประกอบกิจการโรงงานยางพารา ที่กำลังจะก่อสร้างในเขตพื้นที่ตำบลบ้านกลางในเร็วๆนี้ โดยอ้างผลการประชาคมจากชาวบ้านเมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม 2559
นายไล สิงเส ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 2 ตำบลบ้านกลาง กล่าวว่า ในการดำเนินการของบริษัทเอกชนที่อ้างถึงการทำประชาคมนั้นไม่สมเหตุสมผล เนื่องจากในการทำประชาสังคมนั้น ชาวบ้านส่วนมากไม่เห็นด้วย แต่ทางบริษัทกลับเอารายงานประชาคมมายื่นขอดำเนินการก่อสร้าง ซึ่งไม่ตรงกับข้อเท็จจริงกับความคิดเห็นของชาวบ้าน แต่กลับเลือกฟังคนกลุ่มน้อย คือ ชาวบ้านบางส่วนและผู้นำหมู่บ้านไม่กี่แห่ง ร่วมกับองค์การบริหารส่วนตำบล (อบต) เท่านั้น จึงไม่เป็นธรรมกับชาวบ้านที่คัดค้าน ตนและเครือข่ายชาวบ้านจึงได้ล่ารายชื่อจำนวนกว่า 300 รายชื่อเพื่อคัดค้านการก่อสร้าง เนื่องจากโรงงานมีขนาดใหญ่และมีกำลังการผลิตสูงเสี่ยงต่อการก่อมลพิษสู่แปลงเกษตรชาวบ้าน19หมู่ในตำบลบ้านกลาง
“ที่พวกเราคัดค้านเพราะเราเคยไปดูงานที่จังหวัดอุดร ชาวบ้านต้องทนแบกรับกับกลิ่นจากโรงงาน และมีน้ำเสียจากการผลิตปล่อยลงพื้นที่เกษตรของชาวบ้าน อีกอย่างคนตำบลบ้านกลางส่วนมากไม่ปลูกยางพารา แต่จะปลูกผัก ผลไม้แทน แต่ระยะหลังเอกชนก็เข้ามาซื้อที่ปลูกยางหลายแห่ง ก็เริ่มคิดจะลดต้นทุนการขนส่งกลายเป็นซื้อที่ดินชาวบ้านบางคนเพื่อมาก่อสร้างโรงงาน ทั้งที่รายละเอียดการศึกษาผลกระทบยังไม่มีให้ชาวบ้านได้เห็น แต่ที่เราคัดค้านเพราะเราเรียนรู้จากประสบการณ์ที่ได้เจอด้วยตนเอง ในวันทำประชาคมจึงเสนอความเห็นออกไปตรงๆว่าเราไม่อยากได้ เพราะกลัวกลิ่น กลัวน้ำเสีย แต่เขาก็ยังเดินหน้ายื่นขอเปิดโรงงาน ทั้งที่ชาวบ้านคัดค้าน แบบนี้มันไม่ยุติธรรมกับพวกเรา” นายไล กล่าว
นายไล กล่าวด้วยว่า จากการสอบถามเครือข่ายในภาคอีสานที่มีบ้านอยู่ใกล้โรงงานแปรรูปยางพารา ทราบว่าโรงงานนั้นจะผลิตและทำงานตลอด24ชั่วโมง ซึ่งที่ผ่านมายังไม่เคยมีหน่วยงานใดศึกษาผลกระทบจากโรงงานยางพาราอย่างจริงจัง แต่ตนและชาวบ้านไม่อยากเสี่ยงได้รับผลกระทบจึงต้องคัดค้านการดำเนินการเสียก่อน ทั้งนี้นอกจากประเด็นความกังวลเรื่องมลภาวะทางสิ่งแวดล้อมแล้ว ประเด็นการสูญเสียที่ดินที่เอกชนจ้องจะกว๊านซื้อเพื่อทำสวนยางพาราก็น่าห่วง เนื่องจากการทำสวนยางในตำบลบ้านกลางยังไม่ได้รับความนิยมมากนัก เกรงว่าในอนาคตจะกลายเป็นที่ดินในกรรมสิทธิ์ของเอกชนเพื่อธุรกิจยางแล้วธุรกิจผัก ผลไม้จะหายไปจากท้องถิ่น
////////////////////////
