เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม 2567 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เมื่อคืนวันที่ 19 กรกฎาคม นายเศรษฐา ทวีสิน นายกรัฐมนตรี โพสต์ผ่าน X (ทวิตเตอร์) ระบุว่า “เมื่อเวลา 20:30 น. ที่ผ่านมา ผมได้โทรศัพท์หารือท่านนายกรัฐมนตรี ฮุน มาแนต ของกัมพูชา ในประเด็นการปราบปรามแก๊งคอลเซ็นเตอร์ ซึ่งเรามีความเห็นตรงกันที่จะมีการปราบปรามเรื่องนี้อย่างจริงจัง โดยให้ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติของทั้งสองประเทศ ร่วมกันหาแนวทางและปราบปรามให้เห็นผลภายใน 60 วัน และผมพร้อมที่จะบินไปเพื่อที่จะหาทางออกเรื่องนี้ร่วมกันอย่างเป็นรูปธรรมต่อไปครับ”
ขณะที่ผู้สื่อข่าวได้รับการเปิดเผยจากนายอาสา(นามสมมุติ)เหยื่อการค้ามนุษย์รายหนึ่งซึ่งกำลังหลับซ่อนจากกลุ่มจีนเทาอยู่ในแหล่งอาชญกรรมแห่งหนึ่งในเมืองกันดานซึ่งเป็นพื้นที่ชายแดนกัมพูชา-เวียดนาม ห่างจากกรุงพนมเปญ 70 กม. โดยนายอาสากล่าวว่า ตนเองถูกหลอกไปทำงานที่เมืองปอยเปตตั้งแต่ต้นเดือนมีนาคม 2567 และถูกบังคับให้ทำงานเกี่ยวกับการค้าหุ้น แต่ตนไม่ทำและพยายามหนีกลับประเทศไทยในวันที่ 18 มิถุนายน แต่ถูกจับได้จึงถูกขายมายังแหล่งอาชญากรรมแห่งใหม่ในเมืองกันดานตั้งแต่วันที่ 21 มิถุนายน แต่เมื่อวันที่ 30 มิถุนายน ตนหนีออกมาได้ และหลบซ่อนอยู่ในประเทศกัมพูชา
“ที่นี่(แหล่งอาชญากรรมเมืองกันดาน)มีคนไทยอยู่ 200-300 คนทั้งที่มาโดยสมัครใจและถูกบังคับขายตัวมา นอกจากนี้ยังมีชาวต่างชาติอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นอินเดีย เวียดนาม จีน โดยเฉพาะคนจีนตกเป็นเหยื่อจำนวนมาก ที่นี่ถือว่าเป็นแหล่งใหญ่มากกว่าสีหนุวิลล์ด้วยซ้ำ และค่อนข้างมีอิทธิพลควบคุมดูแล”นายอาสา กล่าว
นายอาสากล่าวว่า อยากให้นายกรัฐมนตรีช่วยเหลือตนด้วย เพราะขณะนี้ยังติดอยู่ในกัมพูชาและกลัวว่าจะถูกกลุ่มจีนเทาพบตัว และไม่ได้กินข้าวมาแล้ว 21 วัน ได้แต่อาศัยน้ำเปล่าประทังชีวิตและยังคงรอการช่วยเหลืออยู่ ที่สำคัญคือแทบไม่มีที่หลบซ่อนตัวหลงเหลือแล้ว ตนรู้สึกกลัวว่าจะอยู่ได้แค่วันพรุ่งนี้วันสุดท้าย เพราะไม่เช่นนั้นจะถูกจับตัวได้และคงต้องถูกขายต่อหรืออาจโดนขังมืดทรมานหรือถูกทำให้หายตัว
———-
