แรงกระเพื่อมเหนือจรดใต้ จาก “ขาหุ้น”ถึง “ก้าว แลก” สัญญาณจากชุมชน

แรงกระเพื่อมของพลังมวลชนที่จังหวัดเชียงใหม่เมื่อวาน (9 พย.57) เป็นเรื่องที่ผู้ควบคุมอำนาจในบ้านเมืองควรพินิจพิเคราะห์ให้จงหนักและตีโจทย์ให้แตก

การจัดกิจกรรม “ก้าว แลก ปฏิรูปที่ดินไทย” ที่วัดสวนดอกของกลุ่มชาวไร่ชาวสวนทั้งที่เป็นกลุ่มชาติพันธุ์และคนเมืองครั้งนี้ เกิดจากความคับแค้นแน่นอก ที่คนเล็กคนน้อยในชุมชนต่างๆโดยเฉพาะที่อยู่กับป่า ถูกจับ ถูกโค่นต้นไม้ที่ปลูกไว้ และบางส่วนต้องติดคุก โดยฝีมือของกลไกรัฐที่ฉวยโอกาสหลังจากที่คสช.ดำเนินนโยบายทวงคืนผืนป่าและประกาศใช้แผนแม่บทป่าไม้(ชื่อทางการคือแผนแม่บทแก้ไขปัญหาการทำลายป่าไม้ การบุกรุกที่ดินของรัฐ และการบริหารจัดการทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน)

ภาพของแม่เฒ่าพิการแห่งบ้านทุ่งป่าคา จังหวัดแม่ฮ่องสอน ที่ต้องเสียชีวิตจากความเครียดเพราะถูกจับเนื่องจากมีไม้ไว้ในครอบครองไม่กี่ท่อน

ภาพการลุยทำลายไร่ข้าว-ไร่ข้าวโพด ที่ห้วยหก อำเภอเวียงแหง

ภาพตัดฟันต้นยางพาราที่บ้านห้วยปูเฟือง อำเภอแม่สรวย จังหวัดเชียงราย

ภาพการรุกคืบเข้าไปดินป้าย “อุทยาน”และ “ป่าสงวน”ในเขตป่าชุมชน

และภาพอื่นๆที่กำลังจะเกิดขึ้นอีกมากมาย เช่น ห้ามชาวปกาเกอะญอ ทำไร่เหล่าปีที่ 6-7 ซึ่งเท่ากับตัดวงจรไร่หมุนเวียนและบังคับให้ชาวบ้านหันไปใช้ปุ๋ยและสารเคมี

ภาพเหล่านี้มันมากมายเกินกว่าที่ชาวบ้านจะรับได้ ขณะที่นายทุนใหญ่และเจ้าของที่ดินรายใหญ่รวมถึงเจ้าหน้าที่รัฐ ยังสามารถเสวยสุขอยู่บนที่ดินตามป่าเขาได้เป็นอำเภอใจ

ความกดดันถึงขีดสุดจึงเกิดแรงกระเพื่อม “ก้าว แลก”ให้เห็น

ก่อนหน้านี้ที่ปักษ์ใต้ก็ได้มีพลังมวลชน “ขาหุ้น ปฎิรูปพลังงาน” กระเพื่อมให้เห็นมาแล้ว ซึ่งสาเหตุคล้ายๆ กันคือเกิดจากคนตัวเล็กตัวน้อยที่ไม่ยอมจำนนต่อทุนสามานย์และแผนพัฒนาอันเลวร้ายที่คิดแต่จะแปลงทรัพย์ในดินสินในน้ำมากินใช้ให้หมดเพียงชาติเดียว พร้อมๆกับการทุบทำลายวิถีของชุมชนและธรรมชาติ

หากผู้ควบคุมอำนาจพินิจพิเคราะห์ให้ดี ก็จะเห็นว่าแรงกระเพื่อมของพลังมวลชนตั้งแต่เหนือจรดใต้เหล่านี้ เกิดจากความเดือดร้อนจริงๆ เพราะรัฐบาลคสช.ไม่เคยรับฟังชาวบ้าน และเชื่อแต่กุนซือที่อยู่ในห้องแอร์และนักปั้นตัวเลขทั้งหลาย

หากเจาะลึกเข้าไปในแกนนำพลังมวลชนตั้งแต่ “ขาหุ้น”ไปจนถึง “ก้าว แลก” ก็จะพบว่า เดิมทีคนเหล่านี้จำนวนไม่น้อยคือพวกที่ออกมาไล่รื้อระบอบทักษิณในรัฐบาลชุดก่อน แต่พวกเขาต้องผิดหวังอีกระลอกกับการแก้ไขปัญหาแบบทหารและระบบ “คอนเนคชั่น”

ผู้มีอำนาจบางคนอาจคิดว่าการบริหารประเทศตามก้นระบบราชการและตามก้นแผนเศรษฐกิจหลักตะวันตกนั้นง่ายดี แค่ใส่โครงการประชานิยมหรือปั้นตัวเลขต่างๆ ที่สังคมฟังต้องการเป็นระยะๆ ก็สามารถประคับประคองอำนาจไปได้

เขาลืมคิดไปว่า “ข้ามหัว”และ “การกดหัว” คนเล็กคนน้อยไว้ เพื่อไปสู่เป้าหมายนั้น มันอันตรายยิ่ง

เรื่อง ภาสกร จำลองราช
ภาพ ปิยศักดิ์ อู่ทรัพย์

——————-